^{Masal, Modern Klasikler}Küçük Prens_{Antoine De Saint-Exupery}

Küçük Prens

Saint-Exupéry 1943’te Küçük Prens’i yayımladığında, dünya çapında muazzam bir başarı kazanacak bir yapıta imza attığını tahmin bile edemezdi. Bu bilgelikle dolu, büyüleyici masal aradan geçen onca yıla rağmen bütün dünyada her yaştan okurun yüreğini ısıtmaya devam ediyor. Uçağı Sahra çölüne düşen bir pilotun burada başka bir gezegenden gelen küçük prensle karşılaşması, biri doğa yasalarıyla yönetilen, diğeri hayal gücünün sınır tanımadığı iki farklı dünyanın karşı karşıya gelmesidir aslında. “Bana bir koyun çiz…” der küçük prens pilota. Hayatta anlaşılmayan olaylar karşısında onların gizemine boyun eğmekten başka çare yoktur. Yetişkin dünyasının kaygıları bir çocuğun gözüyle bakıldığında ne kadar da anlamsızdır. Sevgiye ve dostluğa dair bu küçük adamdan öğrenilecek ne çok şey vardır. Zira aslolan gözle görülmez, onu sadece kalp görebilir. Küçük prensin ziyaret ettiği gezegenlerde başından geçenler bizi bugün de insanlık durumu üzerine derin düşüncelere sevk eder.

ANTOINE DE SAINT-EXUPÉRY (1900-1944): Serüven ve tehlikeyi şiirsel bir üslupla yücelttiği yapıtlarıyla tanınan Fransız yazar, yoksul düşmüş soylu bir aileden geliyordu. Askerliği sırasında uçuş eğitimi alarak 1922’de pilot oldu. Latécoère şirketinin Toulouse-Casablanca hattındaki posta seferlerinde pilotluk yaptı. 1930’larda deneme pilotu, Air France’ta tanıtım görevlisi ve Paris-Soir gazetesinde muhabir olarak çalıştı.1939’da keşif pilotu olarak hava kuvvetlerinde görev aldı. Yapıtlarında kardeşliği ve hümanizmin geleneksel değerlerini yüceltti. Onun için havacılık hem kahramanca bir eylem hem de yeni bir edebi konuydu. İlk romanı Courrier-Sud (Güney Postası) 1929’da yayımlandı. Vol de nuit (1931; Gece Uçuşu) adlı romanı ilk pilotların başarılarına adanmıştır. Terres des hommes (1939; İnsanların Dünyası) ise Saint-Exupéry’nin kendi uçuş serüvenlerine dayanır. Pilote de Guerre’de (1942; Savaş Pilotu) 1940’ta onu ölümle burun buruna getiren bir keşif uçuşunu anlatır. Ölümünden sonra yayımlanan Citadelle (1948; Kale) yazarın insanlığa bakışındaki artan kötümserliği yansıtır.

Léon Werth’e

Bu kitabı bir yetişkine ithaf ettiğim için çocukların beni affetmesini istiyorum. Ciddi bir mazeretim var: Bu yetişkin benim dünyadaki en iyi arkadaşım. Bir mazeretim daha var: Bu yetişkin her şeyi, hatta çocuklar için yazılmış kitapları bile anlayabilir. Üçüncü bir mazeretim daha var: Bu yetişkin, Fransa’da yaşıyor, orada karnı aç ve üşüyor. Teselli edilmeye gerçekten ihtiyacı var. Tüm bu mazeretler yeterli değilse, bu yetişkinin çocukluğuna ithaf etmek istiyorum bu kitabı. Bütün yetişkinler başta çocuktu. (Ama bunu aralarından pek azı anımsıyor.) Bu yüzden ithafımı düzeltiyorum:

LÉON WERTH’İN ÇOCUKLUĞUNA

…